Laatste weken..

Onze laatste week is ingegaan en van rusten was er ni veel sprake.
Het vorige weekend zijn we via bamenda naar bafut gegaan om de eigendom van de leider daar te bezoeken. De dochter van dokter rick was met ons meegegaan en ze heeft haar daar haar eerste toffe motorervaring meegemaakt J Ik had mijn been verbrand aan de uitlaat van ne motor en ik had dat in de auto tegen haar verteld en echt een half uur later doet die hetzelfde! Echt pech hebben... Uiteindelijk zijn we toch in bafut geraakt en ik vond het een beetje afzetterij, eerst moesten we betalen om binnen te komen en als ge foto's wou trekken was het per camera nog is veel extra, er was een museumke waar ge dan geen foto's mocht trekken en de leider hebben we niet gezien.. et was wel interessant ma toch.. J Hij heeft 75 vrouwen en 50 kinderen, tof! Als de vorige leider sterft, moet ge zijn vrouwen overnemen haha. Ik zou er toch ni graag willen wonen ze.Dat is dan ook de vent dat beslist wie welk stukje land krijgt en hoeveel dieje persoon daarvoor moet betalen dus als hij u ni moet hebt ge pech en kunt ge nergens wonen. Vreemde toestanden..
Dat weekend hebben we een kip gekocht, marie-louise, en we hebben ze opgegeten vorige zaterdag J Arianne wist hoe ge die moest slachten en amai da heeft gesmaakt, we hebben er zelfs 3 dagen van kunnen eten! Rijst met kip en curry m m m. Ze heeft wel niet zo'n leuke dood gekregen want Bie moest ze vasthouden en toen Arianne wou snijden kon ze het ineens toch ni en liet ze marie-louise los en jah.. De nek hing er half af.. Maar tis uiteindelijk allemaal gelukt J
Vorige week is er een hollands chirurgisch team aangekomen in Njinikom die meer dan 70 kindjes in 10 dagen tijd moesten opereren. Er was een invasie van kindjes met O en X benen, misvormde voeten,.. 2 Keer per jaar komen die om die kinderen te helpen, wel goed want als ge zie hoeveel mensen hier misvormingen hebben, das om verdrietig van te worden. Natuurlijk was dokter Lasare (de chirurg van ons ziekenhuis) al die dagen nergens te bespeuren.. Vorig weekend kwam er ene kindje binnen waarvan de hand tussen een pletmachine had gezeten, 1 vinger was er al af en een 2^de hing er half af dus hij moest geopereerd worden en dr lasare had wacht ma ze konden hem niet bereiken.. Wie de operatie dan uiteindelijk gedaan heeft weten zowel dr jim als ik ni.. Dieje chirurg haalt toch ook stoten uit ze, hoe hij ooit aan zijn dilpoma is kunnen geraken is voor mij een vraagteken. Fracturen waar hij platen en schroeven inzet die ineens nog ni tot de fractuur komen en zo van die dingen, die patiënten kunnen dan niet meer lopen voor de rest van hun leven maar ja da's zijn prbleem niet eh, manman.
In de week was het weer werkenstijd. We hebben dan ook nog veel dingen tussendoor gedaan. Zoals op café geweest met dokter jim en zijn vrouw en rick met zijn dochter. Da's hun favoriete bezigheid ze J We zijn ook nog naar hun thuis geweest en oooo daar hebben we toastjes met KAAS gegeten en popcorn!!!! Zaligheid alom, echt waar J Die hebben het toch ook wel gemakkelijk ze, de zusters laten alles voor hun doen. Koken, booschappen, kuisen, transport,.. Alles wordt voor hen geregeld. Maja als ge hier voor 3 jaar gratis komt werken mag dat misschien ook wel eh J
Wel tof, ik had tegen dokter ricj gezegd dat ik volgend jaar een maand in het buitenland stage ga doen en dat ik graag naar njinikom zou terugkomen en de volgende dag had hij gevraagd of ik geen zin had om naar de USA wou komen om daar mijn stage af te maken J Dus nu ben ik aan het twijfelen! Kzal er is over moeten gaan praten met de universiteit als ik terug in België ben. Swel een leuk voorstel J
Ik heb in het ziekenhuis echt al de ergste dingen in heel mijn leven gezien, das gewoon ni te brschrijven hoe sommige patiënten eruit zien en hoe weinig die weten over gezondheid of hoe een normaal gezond lichaam eruit ziet en werkt, das gewoon schrijnend.. Ik had wel niet verwacht dat ik er mentaal zo goed tegen kon. Ik heb wel al een paar keer gehad dat ik in mijn hoofd aan het wenen was maar veel minder dan verwacht en het is er ook nog ni uitgekomen J Foto's voor degene die

willen zal ik in Belgiê laten zien want ze zijn een beetje te erg om op facebook te zetten..
We zijn ook bij een paar vrienden gaan eten, onder andere etien, de liefste jongen dat hier is. Zo arm en ons toch uitnodigen en eten voorzien, yamayama en foufou m m m m ik mis het nu al. En logisch dat bijna iedereen hier ne chronische hoest heeft, die kotjes waar ze n koken.. Ik moet daar altijd in wenen omdat dieje rook zoveel zeer doet aan mijn ogen. En het erge is dan dat daar meestal een stuk of 4 kindjes liggen te slapen! Das wel altijd ne leuke sfeer, als iemand kookt komt er veel volk over de vloer en uiteindelijk zit ge daar met een stuk of 12 man samen te eten uit ne grote pot J
Zaterdag hebben we voor de voorlaatste keer int ziekenhuis gewerkt en daarna zijn we naart huis van dr jim gegaan omdat reily, de dochter van dr rick verjaarde. Veel cadeautjes kunt ge hier niet kopen dus hebben we maar een slinger van snoepjes gemaakt J Daarna hebben we marie-louise geslacht en klaargemaakt. Ondertussen was odette nog eens langsgekomen om ijn nagels nog eens te doen want er waren er veel afgevallen (nu zijn er weer al meer dan vier afgevallen ma ja J). Dan hebben we zalig gegeten, desmond en lucy zijn ook blijven eten want die zaten al de hele tijd bij ons en twas een beetje vervelend om die dan nog weg te sturen.. Dan zijn we nog is naar de club geweest met iedereen en mmmmm kmis het nu al! We hebben de club geopend en gelsoten J Alle gesloten, we moesten naar buiten omdat er geen elektriciteit meer was dus ook geen muziek en licht haha. Op zonndag is er nooit elektriciteit tot 's avonds en ergens van zaterdag op zondag nacht zetten ze da af. Spijtig dat er in belgie geen echte afrikaanse feestjes zijn want amai, zo tof! Dansen met iedereen met ne smirnoff in de hand haha. We gaan daar altijd met de motor van abdou hene en toen we naar huis gingen hebben we ene hele omweg moeten maken omda t toen abdou arianne en bie naar huis was gaan doen hij 3 venten had zien staan op een splitsing waar wij normaal voorbij moeten gaan maar dat was dus te gevaarlijk omdat hij weet da blanken voortdurend worden overvallen enzo dus zijn we maar helemaal rondgereden. Dieje heeft ons de voorbije 3 maanden goed beschermd ze J En ooooo dieje avond hebben abou en betila bekend gemaakt dat ze een koppel zijn sinds de eerste keer wat we waren uitgeweest dus in feite hebben wij ze een beetje gekoppeld J En wij dachten dat al veel langer maar die maar de hele tijd ontkennen ze!
Zondag zijn we dan nog eens naar betila geweest en hebbenw e een wandeling gemaakt naar de farm (langer dan verwacht, de hele berg op en ppff da moeten die dus elke dag doen J) en daar zijn we fruitjes en groenten gaan halen. Daarna hebben we nog is yapayapa en foufou gegeten m m m en we hebben zelfs vis gekregen J Daarna hebben we al wa gepakt en nog eens van de kip gegeten (met zelfgemaakte frietjes o jawel) en 's avonds zijn we iets gaan drinken met iedereen en het was waar van da. We wouden ook nog even gaan dansen maar van zodra we binnen waren sleurt desmond ons naar buiten en zegt hij da we dringend moeten doorgaan omdat hij gehoord had dat er 3 venten (ms dezelfde als de vorige nacht) aan het zeggen waren dat ze de blanken gingen overvallen dus dan zijn we maar naar huis gegaan, wel spijtig want had nog zin om wat te blijven met iedereen. Maar ja beter naar huis dan de voorlaatste dag zoiets mee te maken.. Maandag hebben we dan de laatste dag gewerkt (boeh) en om 14uur moesten we allemaal samenkomen voor een afscheid maar wat voor afscheid, da had ik ni verwacht J Soren en ik komen binnen in de zaal waar ze de pre en postnatale dingen doen en zuster xaveria (matron) zat al klaar met jim, terry, rick en reily aan de hoofdtafel met eten en drinken en wij moesten daarbij gaan zitten. Het personeel van het ziekenhuis waarmee we samengewerkt hadden zat in de zaal en dan begonnen ze met een zanggebed en toen kreeg ik het al moeilijk J Er waren ook nog speeches en wij moesten dan ook praten voor iedereen (soren heeft da gedaan want das niks voor mij), de vroedvrouwen hebben gedanst, we hebben een pakje gekregen,.. Was echt leuk! In de namiddag is jan en alleman naar ons huisje gekomen om afscheid te nemen en wij zijn ook nog naar een paar mensen geweest. Etienne had ook mooie briefjes voor ons gemaakt, zo'n goei mens da dieje is! Kheb toen zelfs geen tijd gehad om te wenen ofzo haha. Nu komt dat besef pas volledig dat wij daar gewoon ni meer zijn en dat maakt mi jecht verdrietig.. Ik zou zo graag daar nog een dag hene gaan om iedereen te verrassen en om zo nog eens daag te zeggen want ik heb nu geen voldaan gevoel, ik mis iedereen veel te hard en dat zou zo goed doen om iedereen nog eens ne knuffel te geven! We zijn dan uiteindelijk redelijk laat gaan slapen omdat er nog volk was en om iets na 6 dinsdag ben ik opgestaan om mijn valies verder te pakken. Dan is er weer wa volk nog eens daag komen zeggen om tegen 8 uur was het busje er. Te vroeg want wij moestennog naar de materniteit om afscheid te nemen van bie en arianne dus zijn we in speedtempo naar het ziekenhuis gelopen! Rick en Reily zaten ook int busje omdat we samen naar douala moesten want hun vlucht nr amerika was dieje avond al. In bamenda zijn we tim helena en de 2 italiaanse meisjes gaan oppikken en zo zijn we verder gereden. Onderweg hebben we eten van het zustertje gekregen dat meereed en weer kregen we de commentaar dat we te weinig aten en blablabla! Elke keer als ik bij vrienden ging eten zeiden ze da'k als ne baby at J In de namiddag zijn we in douala aangekomen en dan hebben we een deel vanons valiezen achtergelaten in het guesthouse waar we maandag gaan slapen maar ze hadden er toen geen plaats voor ma we moesten vertrekken omdat rick en reily naar het vliegveld moesten dus hopelijk staan ze nu wel ergens binnen J Wij zijn dan met een ander busje met 10000 man verder naar limbe gereden. Maar echt, da weer hier, honderd keer zo warm als in njinikom en zo bedrukkend! Kheb spijt dak bijna al mijn kleren ginder heb achtergelaten want bah J Tegen 8 uur zijn we aangekomen in het hotel waar elise en karlien al waren en nog veel andere amerikanen van shisong die helena en tim kennen. We zijn dan op tijd gaan slapen want we waren allemaal kapot en dan met die warmte, daar word ge gewoon moe van. Woensdag zijn we naar het strand geweest met iedereen en hebben we hamburgers (!) gegeten en koffiekoeken! Ik heb deze dagen het gevoel dat ik ergens in Europa ofzo zit, echt heel vreemd. Het verschil tussen het noorden en het zuiden is zo groot! Hier praten ze frans en da's belachelijk hoe beter ze het hier precies hebben, de regereing moet hier dringend veranderen ze..Ni normaal.. In dit deel zou ik nooit kunnen wonen of werken. De mensen zijn hier zo anders en pf, khou daar ni zo van. Het enige voordeel is dat ze hier alles van eten enzo hebben, kheb zelfs kinderbueno gezien J Donderdag zijn we rickting kribi vertrokken en maat! Ik zie al op als we terug naar douala moeten want op de weg naar hier zijn wij 7 keer tegengehouden door de ‘politie' en zeveren is hun specialiteit. We moesten elke keer onze paspoort laten zien of betalen, corruptie van hier tot in Tokyo, da's verschrikkelijk. Bij de 3^de post moesten we 50 000 fr betalen (iets minder dan 100 euro) omdat er 2 van ons geen gordel aanhadden! Meest belachelijke ever want geen enkele taxo heeft gordels want die auto's vallen uit elkaar en als er zijn dan zijn die kapot, zoalsnu het geval was. We hebben daar een half uur fzo gestaan en proberen uit te leggen dat dat gewoonniet mogelijk is.. We zijn dan kunnen vertrekken en hebben 2000 fr betaald J Gelukkig want als we in de terugkeer nog is tegengehouden worden en ge moet zoveel geld betalen voor NIKS.. Niet verwonderlijk dat kameroen bekend staat voor een van de meest corrupte landen.. Misschien is dat wel een voordeel voor ons voor als we terug naar belgie gaan, als we elks wa geld geven aan de mensen van het vliegtuig kunnen ze misschien onze eindbestemming veranderen in brussel ipv brussel-parijs J We zien wel. Ik vind da echt zot hoeveel politiemensen hier langs de weg staan en het enige wat die doen is auto's met blanke mensen tegenhouden en geld vragen.. En in deze streek is dat opmerkelijk veel meer dan waar wij verbelven. Das om verdrietig van te worden. En dat gaat echt niet veranderen.. Gelukkig zijn we dan toch veilig aangekomen in kribi. We zitten hier in een supermooi hotel aant strand met zwembad en al.En als ge buiten wandelt bende precies in Frankrijk ofzo, supervreemd. We hebben gisteren pizza gegeten en ik was helemaal in de war! Ik ben helemaal niet meer in Kameroen.. Ik heb et daar wel moeilijk mee want ik vind da zo erg dat wij hier liggen te liggen terwijl ze in njinikom zelfs geen geld hebben om tot hier te komen.. Het was beter geweest dat we dit in het midden van onze stage gedaan hadden zodat we als we moesten vertrekken uit njinikom recht naar belgie konden maar dat was praktisch niet mogelijk. Ik heb hier nu gewoon een heel dubbel gevoel over en ik weet ni hoe ik mij moet voelen, dus dat het maar snel woensdag is! Ik zou heel blij zijn als ze nu tegen ons komen zeggen dat we nog een maand extra moeten gaan werken int ziekenhuis, ik zou met ne mega glimlach terug naar ginder gaan J Maar gelukkig bestaat de gsm nog, ik hoor elke dag van de vrienden ginder nog iets en da maakt mij blij J Spijtig dat de verbinding hier zo slecht is en dat het vaak moeilijk is om die te verstaan. Maar ja, zo ben ik toch nog een beetje daar J Dit weekend gaan we nog wat in de buurt rondwandelen, er is een wildlife centrum fzo en watervallen waar we hene gaan kijken en maandag gaan we terug richting douala om onze bagage op te halen zodat we dinsdag op tijd naar het vliegveld kunnen om te regelen dat we in brussel kunnen afstappen (iedereen meehopen!).
Meer verhalen en indrukken zal ik erop zetten als ik terug in België ben!
Tot binnen een paar dagen..
xXx

Update 5

Oeps, tis al een tijdje geleden da ik nog is iets gepost heb..
Kben nu al 3 weken bezig bij dokter jim en tgaat vlotjes. Sinds vorige week maandag is ne vriend van hem uit Amerika hier (ook ne huisarts) om te helpen want dokter Eugene is op vakantie voor de moment. We moeten nu dus alles doen, vrouwen, mannen en kinderen (normaal doet Eugene de vrouwen) dus we zijn er wel altijd ff mee bezig. We beginnen met 3 samen aan de vrouwen en daarna begint Jim met de gewone consultaties en doen Rick en ik de rest verder. Kben echt blij da hij er nu ook is want ik leer er superveel bij en dieje betrekt mij bij alles, echt tof :) En zo sta ik er ook ni alleen voor dus dan voel ik mij ook wat geruster. Kben nu veel meer bewust van de medicatie en das leuk om de dosissen enzo al te kennen want toen ik in België was dacht ik nooit na bij dosissen omdat ik da zelf ni moet doen :) Er zijn ondertussen weer veel patiënten gestorven, das echt zot hoe ze daarmee omgaan. Schrijnend om te weten da iemand zal sterven en da ge er niks aan kunt doen en da ge zelfs bijna niks kunt geven voor comfort, morfine bijvoorbeeld, da hebben ze hier ni. Het enige pijnstillend is tramadol en da is nu ook al out of stock en ge weet nooit op voorhand wanneer de medicatie er terug ga zijn..
We hebben ook extreme frustraties!!! Die zusterkes… Kzeg het nog eens, verstand hebben ze ni en het enige waaraan ze denken is geld. Gisteren werd er ne man binnengebracht door ne motor, zo wasted als iets, precies een jaar niet meer gewassen, vol vliegen, geen reactie,.. Dus ik wil dieje opnemen maar ineens komt de zuster om te zeggen da da ni gaat als er niemand bij hem is (er moet altijd een familielid bij de patiënt blijven om dieje te wassen, te koken,.. de verpleging geeft hier enkel de medicatie). De driver van de motor kende dieje man helemaal ni, hij heeft dieje gewoon naar het ziekenhuis gebracht omda dieje ergens lag ofzo dus hij wou vertrekken en de zuster zei geen denken aan, gij blijft hier tot er iemand voor de patiënt is of ge neemt hem terug mee (terwijl dieje doooooooodziek is, HIV positief btw) dus ja weer chaos alom, heel het ziekenhuis stond al rond ons om te zien wat er gaande was en ik mocht hem zelfs ni onderzoeken vooraleer er een beslissing was genomen over wat er zou gebeuren, manmanman. Uiteindelijk hebben de 2 bewakers de motor in beslag moeten nemen en ergens aan het klooster moeten zeggen zodat de driver ni zou kunnen doorgaan totdat er iemand voor dieje man hier was. Das toch ni meer normaal.. Vandaag is er nog steeds niemand bij hem dus ik weet niet wat er met de driver en de motor gebeurd is. Jeetje lief. En ik kan nog 100 van die stoten beschrijven ma da doe ik wel als ik terug ben, want anders ga ik te lang bezig zijn. Gelukkig haten veel mensen hier de matron haha, da geeft mij toch wel een ‘goei’ gevoel, dak weet da ze hier ook ni akkoord zijn met de gang van zaken. Maar ik vrees dat het bij de volgende matron het ni ga veranderen..
Vorige week donderdag was het ook hier vrouwendag en da wordt uitbundig gevierd :) Ze zijn daar weken op voorhand al mee bezig, echt grappig. Op dieje dag zijn het vanaf ’s morgens spelen, dans, feest,.. op het grote veld. Elk jaar is er een stofje gemaakt voor vrouwendag en dan laten ze daar een kleed van maken, supermooi, iedereen met dezelfde kleren! En als ge in een groep van iets zit, bijvoorbeeld de vroedvrouwen van ons ziekenhuis vormen samen een groep, hebt ge ook nog is een apart kleed en ja, toffe dingen :) Iedereen int ziekenhuis was verwonderd da ik dieje dag was gaan werken! Ma khad ni veel zin om tussen al da volk te gaan staan om te marcheren enzo :) Jim had gezegd da ik erhene mocht gaan ma da zegt mij ni veel haha. Bie en Arianne zijn wel met de vroedvrouwen gegaan en ze hadden ook een kleedje late maken. Ik ben na het werk gaan kijken maar alles was zo goed als gedaan.. Maar het leukste moest nog komen: eten :) We zijn allemaal naar een cafeetje gegaan waar ze eten en drinken voorzien hadden. Als de vrouwen naar huis gaan, is het de bedoeling dat de mannen gekookt hebben enzo. Kben er eigenlijk wel van verschoten hoeveel alcohol ze hier drinken en echt gewoon in de namiddag.. We hebben da al vaak gehad da als we ’s avonds om vleesjes gingen fzo da er wa zatlappen aant rondhuppelen waren hihi. Das hier ene heel ander ritme dan bij ons, ge moet rond 4 u op café gaan en rond 8 u naar huis gaan..
We zijn al een paar keer naar ‘de club’ geweest en ’s avonds iets gaan drinken en dan weet heel het ziekenhuis daarvan, inclusief de matron, ge bent ergens en een half uur later weten ze da! Abdou had al een opmerking gekregen da hij moest oppassen waar hij ons mee naartoe neemt en da we in de donker eigenlijk ni alleen mogen rondlopen haha.
Een week geleden zijn we Helena en Tim gaan bezoeken in Shisong, maat wa een rit! De eerste 2 uur gaan nog maar dan begint het, 2uur putten hier, stof daar. Ge wordt van de ene kant van de wereld naar de andere kant geschud! Gelukkig hadden we een auto voor ons alleen (Bie Arianna Soren en mij) want met het publiek transport had ik da ni overleefd. En het ergste was dan nog dat de ramen de hele tijd gelsoten moesten blijven omda er teveel stof was dus das precies da ge in ne microgolfoven zit fzo. En dan een paar km voor we er waren: platte band haha! Uiteindelijk zijn we er heel geraakt. Ik dacht dat Shisong en Kumbo van elkaar lagen maar da is dus niet zo, da loopt zowa in elkaar over. Kben blij da ik in Njinikom zit want das daar veel te groot en te stoffig voor mij :) Khou ni zo van steden. En daar zitten veel te veel blanken! Ma echt extreem veel, ge wandelt een half uurtje en ge bent er een paar tegengekomen. Sni zo tof vind ik. Tim en Helena zitten daar bij 2 andere vroedvrouwen maar ni samen in een huis, die hebben elks hun eigen blokje, vlak aan het ziekenhuis en dan zijn daar ook nog veel studenten van ginder zelf omdat het ziekenhuis van Shisong een leerschool is voor de verpleegsters en vroevrouwen. De 2 vroedvrouwen daar hebben bijna nog geen bevallingen gedaan terwijl Bie en Arianne er hier elke dag kunnen doen! Vrijdagavond zijn we samen gaan eten, er waren ook nog 2 andere meisjes bij (Noord-Zuid studenten die daar lesgeven) en mmmmmm ne grote vis (ni een kopke of ne staart zoals ge da hier krijgt) met bananas m m m! Dan zijn we iets gaan drinken in een cafeetje waar alle buitenlanders altijd samenkomen. De volgende dag hebben we ontbijt gekregen in het ziekenhuis en hebben tim en helena een rondleiding gegeven. Het ziekenhuis daar is vele groter en echt nog wel mooi, heb geen foto’s getrokken want da hebben ze naart schijnt ni zo graag. Op facebook heb ik ne foto gezet van het cardiac centre gezet, kzat precies terug in Europa! Ze hebben daar al het materiaal da wij ook hebben ma echt alles! Schandalig eigenlijk als ge weet da ze da maar een paar keer per jaar gebruiken als de chirurgen van Italië komen om te opereren.. Voor de rest wordt da ni gebruikt omdat ze schrik hebben da alles anders naar de zak ga gaan en dat niks meer steriel ga zijn. Ze hebben daar zelf een intensieve zorgen eenheid! In de namiddag zijn we naar een waterval gegaan en ’s avonds was het verjaardagsfeestje van Tim en een van de vroedvrouwen. Ze hadden alle buitenlanders uitgenodigd en een soort smoutebollen gemaakt. Ik ben toen wat ziek geworden maar ik denk da da was omdat ik die 2 dagen veel te veel gegeten had, ni normaal.. We hadden ’s middags ook een heel feestmaal gekregen van de zusters en mijn maag kan da gewoon ni meer aan. De volgende dag moesten we dan de dodenrit terug doen naar Njinikom maar me een touristilleke was het al iets beter :)
Deze week hebben we weer vanalles en nog wat gedaan, op bezoek geweest bij wat vrienden, naar de kleermaakster gegaan, eindelijk ne cd van P-square gekocht hihi, vrienden uitgenodigd,… Ik word er echt ni goed van als ik eraan denk dat we binnen een dikke week hier moeten vertrekken..
Gisteren heb ik mijn oude gsm aan etienneke gegeven en oh, zo blij dat dieje was!! Het scherm van zijn gsm was kapot dus om berichten te typen of te bellen naar iemand moest hij zijn sim kaart in een andere gsm steken. En hij heeft zelf geen geld om ne nieuwe te kopen. Hij heeft zelfs geen geld om naart school te gaan, dieje heeft maar een deel van zijn middelbaar gedaan en daarna jaren klusjes moeten opknappen overal en nu werkt hij int ziekenhuis en zou graag gaan voor verpleger maar da gaat ni omdat hij zijn middelbaar ni heeft afgemaakt en omdat dat anderhalve miljoen CFA kost en ppfff, erg. Hij had aan de matron gevraagd om geld te lenen zodat hij tenminste nog naar school kan gaan ma die draait natuurlijk weer rond de pot en is te gierig om dat te doen, terwijl die elk jaar extreem veel geld krijgen van Leuven en hoooo! Hij zou int totaal nog iets van een 700 euro moeten hebben en nu zijn we aan het zoeken naar iets om dat bijeen te krijgen zodat we dat aan hem kunnen geven zodat hij verder kan met zijn leven want zo is dat ook geen doen. Ma kben al blij da hij content is met de gsm, nu staat op het scherm ‘god loves etienne en valerie’ haha.
Ik heb mijn teennagels laten doen en die waren allemaal zo verwonderd dat mijn huid zo dun en zacht is hihi. Ik heb dat bij een vriendin van Lucy laten doen en echt de heeele familie is naar mijn voeten en benen komen kijken :) Maar amai kheb afgezien ze, mijn voeten staan vol schaafwonden nu omdat ze daar superhard aan zaten te vijlen. Maar het resultaat is tof :)Voor ik vertrek ga ik er nog eens heen zodat ze er een nieuw motiefje op kan zetten.
Vandaag is het Sint Patricks Day fzo en dokter Jim en Rick hebben mee zaal gedaan in hun Ierse hoed haha, alle patiënten ma lachen ze! (zie facebook voor foto’s) En wat ze vandaag doen: bier drinken en feesten :)In Amerika is dat het grootste feest van het jaar, dan nodigt Jim honderden mensen uit in zijn huis om mee te vieren! Normaal zouden we nu ook naar Bamenda en Bafut gaan maar ik vrees ervoor dat dat nog gaat lukken aangezien het nu al 11 uur is (ik ben al klaar met werken) en Bie Arianne en Soren zijn nog in het ziekenhuis :s Het is een rit van meer dan 2 uur dus als we sewes nog moeten vertrekken gaat dat veel te laat zijn.. Wel spijtig want ik wou in Bamenda stoppen om melk te kopen want ik heb daar zoveel zin in :) We zullen sewes wel zien.
Kga ondertussen mijne was nog is doen, eerst water halen want da probleem is nog altijd ni opgelost :s Da de regen maar snel komt!
Toedeloe xX

update 4

Hoi!
Nog eens een update want het is weeral een week geleden.
Sinds vorige week donderdag mag ik de dokter zijn op de pediatrie afdeling. Eerst beginnen we (dokter jim en ik) samen op de mannenafdeling (de vrouwenzaal doet een andere dokter) en daarna ga ik naar de kindjes en jim begint dan al met de consultaties. Heel wa anders dan in België, daar moogt ge da nu helemaal nog ni alleen doen ze :) Int begin was ik echt een slak, kmoest de hele tijd de dosissen opzoeken enzo maar nu lukt het al vele beter. Als ik klaar ben moet ik hem bellen zodat hij alles snel komt overlopen. Dan doen we verder met de consultaties en als hij smiddags pauze neemt doe ik alleen verder. Soms wa stresserend want bij sommige dingen weet ik totaal ni wat het is en wa ik moet voorschrijven.. Ma gelukkig is Germer er nog, een verpleegster die er altijd bijzit en vertaald (ook al begin ik het taaltje hier iets of wat te begrijpen :)) en die weet echt alles! Dus dan zegt zij wa ik moet doen :) Er is 2 dagen geleden een kindje gestorven dat hier al een aantal weken ligt met bacteriële meningitis en ppff we wisten op voorhand dat hij ging sterven ma toch, das echt rot. Kben blij dat dat ’s nachts was zodat ik die mama niet gezien heb want ik denk dat ik dan gewoon ook beginnen wenen was.
Veel van de patiënten vinden het vreemd dat ik dokter ga worden omdat ik een vrouw ben, sommige zeggen dokter tegen mij maar de meeste sister omdat ze da ni begrijpen wat ik kom doen :) Ma van de meeste krijgt ge echt superveel respect, veel toffer dan in België, daar ben de maar een stagaireke da niks kan haha. Ik mag hier zelf echt veel doen, lumbaal puncties, overal in snijden,.. Das wel goe van Jim, bij ons thuis zou’t ni waar zijn.
Vorig weekend zijn we met ons vier (bie, arianne, soren en ik) naar een thee plantage geweest in Ndawara. Manman, zo groot als het maar kan zijn, das een land op zich.. Abdou heeft ons samen met zijn neef naar ginder gebracht. Daar zijn we eerst naar een andere neef van hem geweest (hij heeft me verteld dat zijn familie de grootste is in het moslim land of hoe ge het ook noemt :) de naam ben ik zelfs al vergeten. Dieje heeft echt overal familie zitten, overal waar wij al geweest zijn hebben we er al mensen van ontmoet!) en daar hebben we thee met iets als smoutebollen gekregen. Daarna zijn we naar de fabriek gegaan waar ze de thee verwerken maar het was zondag dus da was ni open. We hebben wel de grote baas ontmoet. Iedereen die daar woont moet ervoor werken en het contrast kan ni groter zijn. De huisjes van de arbeiders zijn gewoon krotjes en dan hebt ge de villa van dieje ‘baron’, de eigenaar van alles. Op zijn privé-domein heeft hij ne eigen moskee, een dierentuintje, 11 vrouwen,.. En nog is een eigen moskee IN zijn huis! Toen we daar aankwamen kwamen 2 aapjes naar ons toe gelopen, zo schattig!! Als baby’tjes me hun armen open zoda we ze zouden vastpakken hihi. Arianne en ik hadden ze dan vastgepakt en toen we ze terug op de grond zetten begon 1 van de 2 bie te bijten haha. En toen zijn we gaan lopen :) Dan zijn we nog naar zijn paarden, koeien, pythons, cobra, pauwen, struisvogels (mottige beesten, vooral de kindjes),… gaan kijken. Dan hebben ze ons ook nog wa de rest van zijn eigendom laten zien enzo. We konden ook nog paardrijden ma da hebben we ni gedaan omda de regen op komst was en we moesten nog een tijdje terugrijden met de motor dus dan zijn we maar doorgegaan. Was ne toffe dag :) In de week hebben we vanalles en nog wa gedaan. 2 vriendinnetjes hebben ons jamajama en foufou leren koken. Mijn favoriete eten hier :) En tis echt simpeler dan ik had gedacht. Spijtig dat we da bij ons thuis ni kunnen maken. Ofwel moet ik de ingredientjes meenemen of laten opsturen :) Normaal gingen we een kip kopen en slachten maar daar hadden we geen tijd meer voor dus dan zijn we gewoon vleesjes op straat gaan kopen, ik zou ni weten wa het was maar het smaakt wa naar spek dus twas goe! Ik heb op straat al gezien hoe ze da maken, da zijn lappen vlees die ze me ne hamer platkloppen en jah.. vreemde dingen :) Ho djeeses, die nonnekes hier, soms zou ik ze echt willen ne stamp onder hun kont willen geven want…………………… In het ziekenhuis is er aan de materniteit een ‘side ward’, das voor de vrouwen die ontlsagen zijn maar die geen geld hebben om de ziekenhuiskosten te betalen dus dan kunnen die daar gratis blijven tot ze geld hebben gevonden. Nu, Bie wou een paar weken geleden geld wisselen bij de zusterkes en ze had da meegenomen naar de materniteit om na het werk te doen. Bleek da da geld gestolen was tijdens hare shift. Ze hadden da dan tegen de matron gezegd en toen was het totale chaos. Als niemand van de vroedvrouwen zou zeggen da ze da geld gestolen had, zou iedereen moeten bijleggen om da terug te betalen, wa echt belachelijk is want er was die week ook geld gestolen van 1 van de vroedvrouwen dus waarschijnlijk had een patiente da gedaan. Vorige week as de gsm van een andere vroedvrouw gestolen en ze hadden dieje terug gevonden in de side ward maar niemand van die vrouwen wou toegeven dat ze dieje gestolen had en waarsch dus ook het geld. Wa heeft de matron nu beslist: alle vrouwen van de side ward hebben ze verhuisd naar de ‘keuken’ achter het ziekenhuis. Maar die keuken is zo een donker kot waar een kampvuur int midden is, zonder meubels, zonder ramen, zo zwart als iets, vol rook en roet… echt ni te doen. Daar zitten ze nu met een stuk op 8 vrouwen en pasgeboren baby’s! Perfect milieu om ziek te worden. Op zo’n momenten vraag ik me echt af waar de zusters me hun hoofd zitten. Die moeten ervoor zorgen dat iedereen gelijk behandeld wordt en dat ze hier een menselijk leven kunnen hebben en dan halen die zo’n stoten uit! En het probleem is da die daar gewoon verder moeten blijven zitten tot iemand zegt da ze da gedaan heeft, wa dus ni ga gebeuren. Nog een ander schandalig feit: ze zijn hier goed bezig in de preventie en opvolging van HIV en overal hangen er poster met hoe ge da met vermijden enzo MAAR overal, op elke poster hebben ze 1 zin doorstreept zoda da ni meer leesbaar is en da is het gebruik van condooms. MANMANMAN daar gaan ze ver mee komen… Dokter Dabo (de gynaecoloog) heeft toen hij hier begon te werken voor hij zijn contract tekende ook moeten ondertekenen dat hij het gebruik van condooms niet zou promoten jeemijee, das toch ni meer normaal.. Maja alles wat de zusters hier zeggen is heilig en iedereen moet naar hun pijpen dansen. Mmm niks aan te doen seg.
Kheb nu ook al persoonlijk kennis gemaakt met een tropische ziekte. Een worm in mijn teen :) Brrrrr. Vreemd da ik da ni eerder opgemerkt heb want normaal krijgt ge eerst heel veel jeuk ma ik heb da nooit gehad! Daarstraks heeft dokter Jim erin gesneden en de worm met de 100 eitjes eruit genepen. Toen kreeg ik rillingen want aaaah bah, ik krijg er nu zelfs nog jeuk van :) Hij zei dak een goede patiënte was en dak goed heb meegewerkt (zonder verdoving jaja) hihi.
We zitten nu al meer dan 2 weken zonder water en int ziekenhuis begint het een kleine ramp te worden.. Zelfs het OK heeft geen water meer :s En das echt vreemd want het regent de laatste tijd veel maar er komt maar geen water bij in de tank dus er moet ergens een lek zijn. Het probleem is da ze ni vinden waar. Khoop wel dat in de 3 weken dat we nog in Njinikom gaan zijn het water terug ga komen zoda we nog is fatsoenlijk kunnen douchen want da begin ik wel te missen :) Dus iedereen meehopen!! Straks gaan we op visite bij een familie en dan eten we daar ook. Daarna gaan we waarschijnlijk naar 'de club'. We zien wel wat we nog gaan doen. Alle, tot volgende week!
xX

update 3

Hoi, weer een weekje verder dus tijd om nog is wat verhalen te posten. Vorige week was men laatste week bij dokter Dabo en op vlak van gynaeco heb ik niet veel nieuws te vertellen :) Ik heb nog eens een paar keer mogen meehelpen met keizersnedes, altijd een avontuur op zich en lachen geblazen met de mensen rondom u. Soms een beetje vervelend als je daar als enige vrouw in het OK staat :) Maandag zijn we na het werk naar een deel van de begrafenis van ‘the rock’ geweest, een oudere man die lid was van een soort sekte hier en dus veel macht heeft. Abou had ons hierheen gebracht en amai, kben soms wel wat verschoten. Hoe ouder je bent, hoe groter je begrafenis is. Zoals bij deze man, da was de 4^de dag van de begrafenis aka feest, muziek, zatte mensen en vreemde voodoo-achtige toestanden. Was nog wel interessant om te zien, Jeroen gij zou van alles en iedereen foto’s getrokken hebben. Ik heb er maar 1 foto van (die Abdou getrokken heeft) omdat ik anders slaag kreeg als ze zagen dat ik foto’s aan het trekken was. Eerst waren er dansende wezens met zakken over hun hoofden, pluimenkleren en lawaaimakende dingen rond hun enkels. In het midden waren ze muziek aant maken met hout enzo. Ze waren aan het dansen als wilden, ge kunt er wel goed spieren mee kweken denk ik :) Na een tijdje gingen die allemaal in het midden zitten en moest iedereen stil zijn omdat de leider ging komen. Eerst komt daar een zotteke aan dieje volgens mij zo stoned was als het maar kon zijn.. Vol geschilderd, en ja ik kan het moeilijk omschrijven, laat de verbeelding werken, alles is hiervoor goed :) Da ventje sloeg dan sommige mensen en Abdou zei ons da ge ni in zijn ogen mocht zien, ook al sta dieje recht voor u. Toen kreeg ik het wel effe :) De volgelingen waren met een stuk of 10 en die moesten achter de leider lopen. Er werd dan een geit gedood, met een mes dat zo bot was da ze er een stuk of 4 keer in hebben moeten snijden, tof..! Dan begonnen ze iedereen bang te maken, ma echt want sommige liepen echt in groep weg. Zo vreemd allemaal !Da heeft dan nog uren geduurd en er zijn ook nog andere ‘dansers’ en zatte muzikanten gekomen maar dan zijn we maar naar huis gegaan omdat we het wel gezien hadden. Woensdag heb ik gevraagd om 12 uur door te gaan omdat ik met de 2 vroedvrouwen naar Bamenda wou gaan om nog eens wat inkopen te doen. En weer leuke ritjes gehad :) Met honderdduizend man in ne auto waar rook uit de motorbak komt. Ze zitten hier met 4 vooraan (2 op de passagierszetel en 2 aan het stuur haha). Manneke toch. Toen we terugreden begon het goed te regenen dus wij nat en onderkoeld terug in Njinikom omda de koffer openstond aangezien ze de auto volproppen met vanalles en nog wat. Donderdag hadden we etienne uitgenodigd maar toen het eten klaarwas belt hij dat hij er niet gaat geraken.. Gelukkig konden Abdou en zijn neef mee komen eten want we hadden echt teveel gemaakt J De volgende dag kwam hij naar mij en hij zei da het hem zo hard speet en hij hoopte dat hij het nu ni verpest had en da we nog vrienden konden blijven hihihi dieje is zo schattig! Hij had int weekend dan zelf aardappelen gebracht om het goed te maken :) Vrijdagavond zijn Helena, Tim en 2 vriendinnetjes van hun van Shisong ons een bezoekje komen brengen. Om van Shisong naar Njinikom te komen is het ni echt gemakkelijk, ze waren om 5uur smorgens vertrokken om eerst naar Bamenda te gaan en zo verder naar hier. Het vervelende toen was dat we weer geen water hadden, dus koken, wassen, afwassen, toilet doorspoelen,.. voor 7 man zonder water, ni echt tof.. Int weekend hebben we Njinikom, het ziekenhuis,.. laten zien en dan hebben we ook afgesproken wat we gaan doen de laatste anderhalve week als we gaan rondtrekken. Zondag zijn ze dan tegen 10u terug vertrokken, dus we zijn weer niet naar de mis kunnen gaan (oeps J) ma volgende week moeten we zowiezo ons gezicht daar nog een laten tonen! Voor de rest van de dag hebben we wat geluierd, veel konden we in het huisje niet doen want er was nog steeds geen water, geen elektriciteit en geen internet J Savonds hadden we afgesproken met wat volk van hier om uit te gaan. We zijn eerst naar het huisje van Bethila gegaan. We hebben in de keuken gezeten: een hok met 2 grote bedden, een vuur int midden en overal cavia’s, eenden en kippen. Lekker gezellig en warm. Ze moeten hier zo’n goede ogen hebben want daar is ook geen licht fzo dus das enkel licht van het vuur ma ik zag daar natuurlijk niks zonder mijn pillicht.. Na een uurke was het eten klaar en dan mochten we ook mee-eten, was nog wel goe. Ze doen alles gewoon in ene megapot en laten da dan koken. Spijtig datk er geen foto’s van getrokken heb. Volgende keer als we er zijn :) Daarna zijn we naar ‘de club’ gegaan, was weer superleuk! In het begin was er ni echt sfeer en niemand was aan het dansen maar beetje bij beetje ging iedereen op de dansvloer staan en dan konden we ook meedoen :). Maandag ben ik begonnen bij dokter Jim, das nogal eens een ander tempo dan bij dokter dabo! Dieje werkt tenminste op een fatsoenlijk tempo zonder bij elke woord een uur na te denken. Binnen een paar dagen zal hij het werk aan mij geven dus das nu goed noteren wat hij geeft en welke dosis enzo want zo weet ik da niet ze.. Kheb daarstraks ook iemand zien sterven. Dan sta ge daar zo machteloos.. Ge kunt er niks aan doen omdat ze de middelen gewoon niet hebben en dan is da gewoon wachten tot hij gestorven is. En dan beginnen ze te roepen en te schreeuwen en pf. Das echt erg. Dokter Jim gaat daar gewoon over alsof da da niks was en dan sta ge daar zelf van unk.. Maar ja, hij is hier ook al anderhalf jaar en dan ga ge daar anders mee om. Kweet ni of ik mij daar zo aan zou kunnen aanpassen. Kben is benieuwd wat dat de komende weken gaat geven. Er is nog altijd geen HIV medicatie wa ik echtecht ni snap.. Das nu al meer dan 4 weken en niemand doe daar iets aan, das gewoon wachten. Maar alle man, als ge nu zie hoeveel doodzieke mensen er nu op de zaal liggen is da om van te wenen. Die zullen niet beter worden tenzij ze hun medicatie krijgen maar die regering is hier te stom om daarvoor te zorgen. Ik hoop echt zo hard dat de medicatie er snel gaat zijn want das nu een ramp. Ni te begrijpen… Ik weet ni of ik dat al vermeld had maar er is altijd iemand van de familie van de patient bij in het ziekenhuis en da is omdat die voor eten moeten zorgen, hun moeten wassen en eigenlijk alle dingen die de verpleging in Belgie doet. Supervreemd. ’s Nachts blijven die dan ook hier voor als er iets zou gebeuren en dan slapen die gewoon onder het bed op een stuk karton. Alle bedden zijn hier iets hoger en da is dus zodat daar mensen onder kunnen slapen :).
Vandaag loopt iedereen hier met een kruis op zijn voorhoofd rond omda het zo de zoveel dagen voor Pasen is. Natuurlijk wist ik da ni.. Grappig zicht. Ms zelfs een beetje freaky. Morgen moet ik alleen beginnen aan de rondes aiai, ik sta nog maar 3 dagen bij hem en hij zei daarstraks da het morgen tijd is om het zo te doen. Gelukkig heb ik vandaag op tijd gedaan zodat ik goed alles kan opzoeken en da ik daar morgen niet met ne mond vol tanden sta.
Hopelijk wordt het de volgende dagen wat beter weer want het is nu al een week elke dag aan het regenen. En we hebben nog steeds geen water en da is ni logisch aangezien het blijft regenen. Maar de vriend van dokter dabo (zijne laptopke waar hij o zo fier op is, hoe noemt het een klein valerietje haha) zegt da het int weekend terug goed weer ga zijn! Morgen ga de klusjesman me zijn huis en familie laten zien, kmoet hem goed te vriend houden want ms kan hij wel iets forceren zodat we trug onze kranen kunnen laten lopen :)
Kben hier toch graag ze! Mmmmmmmmm als ik afgestudeerd ben ga ik zowiezo terugkomen om hier wa te helpen!
Daag xxxx

De tijd gaat veel te snel!

(dit is een tekstje dat ik gisterennamiddag geschreven heb)

We zijn weer een week verder, een week vol verbazing, voldoening, blijheid en toch ook wel frustraties.
Vorig weekend hebben we niet zoveel gedaan. Zaterdagvoormiddag was het priesterwijding van 2 mannen waar we heen zijn gegaan. Da begon ’s morgens en zou tot ergens in de namiddag duren dus we zijn tegen de middag doorgegaan omdat het redelijk saai was, ik verstond er niks van en ik zag ook niks aangezien er 100000000 man was en ik zat vanachter :) In de namiddag zijn we nog eens naar Bamenda gegaan omdat we inkopen moesten doen en we wouden een nieuw stofje kopen om een rok te maken. Uiteindelijk zijn we teruggekomen met alles behalve stof :) Twas me wel een ritje. Heen was goed te doen, toen zaten we in een gewone auto met 8 man (3 vooraan en 5 vanachter) en ja wa krijgt ge dan, een platte band! Maar we zijn nog verder gereden tot bamenda en daar zou de chauffeur de band wisselen.. Om terug te komen moesten we eerst een motor nemen tot de plaats waar de buskes en auto’s vertrekken en daar hebben we dan nog meer dan een uur moeten wachten eer het busje vol zat, lees 16 man tegen elkaar gepropt da ge gelukkig mocht zijn da ge nog kon ademen. Ik zat tussen het raam een vrouw van 8888 kg.. Het was al donker toen we in njinikom aankwamen en dan hebben we opnieuw een motor genomen tot ons huisje omdat we kapot en geradbraakt waren! Zondag heb ik mijn stagewerk afgemaakt en wat gerust dus ni veel over te vertellen. De week was druk, veel gewerkt, veel bijgeleerd, veel open monden getrokken.
Kben echt wel heel kwaad geweest deze week. Wij moeten op het einde van onze stage gynaecologie 5 bevallingen gedaan hebben en ik heb helemaal in het begin toen ik hier was mijn nummer opgehangen in de materniteit en gevraagd dat ze mij zouden bellen als er een bevalling was maar dat hadden ze dus nog altijd niet gedaan!! Ik heb mijn nr dan ook in de verloskamer gehangen maar dat heeft niet veel uitgemaakt.. Dinsdag ben ik van na de consultaties tot 22u daar gewoon gaan zitten om te wachten tot er iemand zou bevallen maar geen geluk gehad.. Dan heeft dr dabo dat nog eens tegen de vroedvrouwen gezegd dat ze mij moesten bellen maar pf da helpt dus ook niet. Donderdagochtend had ik gezien dat er 2 vrouwen zouden bevallen die dag dus ik zeg het nog maar eens, BEL MIJ! Tegen de middag was ik dan eens gaan kijken omdat ik vond dat het nogal lang duurde. Ik kom daar aan, zegt een vroedvrouw awel waar waarde gij? Ik zeg wablief? Niemand heeft mij geroepen.. De vroedvrouw, jawel iemand (wie da wist ze natuurlijk niet) heeft gebeld naar het kantoortje van de dokter maar niemand nam op. Dat kon dus absoluut ni waar zijn wnat wij hebben de hele tijd daar gezeten en er is nooit telefoon geweest! Ik vroeg dan, jama waarom hebt ge ni naar mijne gsm gebeld want mijn nummer hangt hier al weken.. Ahja da weet ik ni was het antwoord. Ooooooooooooooooooooooooooo ik was zo kwaad!!!!!!!!!!!!! Vooral omdat als er hier vroedvrouwen zijn, ze die constant bellen als er een bevalling is. Manmanman ik snap echt niet wat die hun probleem is ze! Ho frustraties van hier tot in Tokyo! Ik was dan in de namiddag nog een stuk of 5 keer langsgeweest en ’s avonds rond 7 hadden ze dan eeeeeeeeeindelijk gebeld dat er een bevalling was. Ik spurt naar de materniteit (want ik was int huisje) en toen ik eraan kwam was het hoofdje er al half uit dus ja, kheb niet alles kunnen doen maar twas toch iets. Tot nu toe hebben ze niet meer gebeld maar de vroedvrouwen zijn vandaag aangekomen en ik heb gevraagd of ze mij nog een paar keer kunnen bellen zodat ik toch aan mijn 5 bevallingen zit want als het aan de vroedvrouwen hier ligt doe ik er geen meer.. Ik heb eindelijk ook mogen assisteren met een keizersnede! Da zal ook maar eenmalig geweest zijn want er is nu in het OK iemand die aan het leren is om te assisteren, vreemd systeem hier :)
Vanaf donderdag was er een vriend van dokter dabo hier, 1 van de 2 gynaecologen van shisong, redelijk belachelijk want ik mocht normaal donderdag de echo’s doen maar dat is dus niet doorgegaan want hij heeft die dag alles gedaan. Kvind het een beetje ne arrogante dokter, kwas er precies het slaafje van.. Helena had me gezegd dat er in shisong ene gynaecoloog was dat geen studenten bij hem wou omdat hij daar geen geld voor kreeg en dat stond ook niet in het contract blabla.. Das dus deze dokter :) Vrijdag was hij er spijtig genoeg ook nog.. Toen waren we op tijd klaar met de consultaties omdat dr dabo die dag geen operaties gepland had want hij wou met zijn vriend optrekken, goed voor mij J Ik heb nu nog 1 donderdag over bij dr dabo dus hopelijk kan ik dan de echo’s doen. Kheb tussendoor al wel wat geoefend als hij het eerst gedaan heeft maar dat was raprap omdat er altijd teveel patienten zijn die nog aan het wachten zijn. Na deze week verhuis ik naar dr Jim en zal soren mijn plaats innemen. Dat gaat wat anders worden want dokter jim komt naar het schijnt vaak niet en laat u dan de zaal en de consultaties doen, zal aanpassen zijn :) Kvind het wel een beetje spijtig dat we wisselen want twas ne leuke sfeer bij dabo, abdul zit er altijd bij om te vertalen en etienne en lucy komen er ook gewoon vaak bijzitten dus das wel tof da ge dan tussendoor wa kunt babbelen enzo :) Ma we zien wel hoe het verloopt! Dr jim zei me ook dat in maart er een nieuwe dokter van amerika komt, een vriend van hem, omdat dr eugene (de andere algemene arts hier) dan een paar weken vakantie neemt. Das goed want anders gaan wij teveel werk hebben :) Dinsdag was abdul verjaart en we gingen pannenkoeken voor hem maken. We hadden afgesproken om half 7, meneer komt hier om half 9 aan :) Ma eigenlijk was het ni zo erg want ons vuur werkte ni meer dus moesten we naar de kantine gaan om daar alles klaar te maken dus we waren zelf ook te laat :) We hadden veel bloem ma een muis zat erin en grrrrr! Tis efjes beter geweest met de muizen maar nu zijn ze terug in grote aantallen br! Zelfs mijn bureauke op mijn kamer ligt elke ochtend vol strontjes.. En deze nacht ben ik ne hele tijd wakker geweest omdat er ene muis in mijne matras zat mimimi. Straks ga ik hem helemaal omkeren en alle muizen verjagen!Zaterdag was het hier een algemene feestdag, de ‘youth day’. Scholen van hier en omstreken zijn dan naar njinikom gekomen en dan is het de bedoeling dat alle kinderen marcheren, van de kleintjes tot de ouderen. Daar hebben ze dagen voor geoefend en twas nog wel grappig :) Sommigen konden totaal niet mee en jah, twas redelijke chaos. Ma wel tof om te zien! Vooral de kleintjes, meest schattige ooit :) Allemaal met hun kostuumpjes en hoedjes op en lopen hihi. In de namiddag hadden we afgesproken met etienne, ik had gevraagd of hij mee naar de vallei wou wandelen omdat dat er wel mooi uit zag. Ik dacht da we gewoon snel daar gingen zien en da da dus niet zo lang zou duren, verkeerde inschatting! Dodentocht van uren.. En wij waren zo stom om geen water fzo mee te nemen, jeetje lief, afzien! :) Ma twas het wel waard. Zo mooi!!!! Kben wel een paar keer op mijn bek gegaan want er waren steile stukken bij met los zand.. Ma dan heb ik ne’ wandelstok’ gebruikt en da heeft wel geholpen :) Etienne zijn moeder doet dieje toch elke dag omdat die daar land heeft waar ze dan op werkt, respect ze! Hijzelf is er ook al honderden keren geweest en heeft ons vanalles uitgelegd over de planten en dieren en vallen en water en.. Het eindepunt was een watervalletje, zo zalig, zo mooi en zo onverwacht! Dan hebben we daar wat gezeten, int water ‘gespeeld en dan zijn we via een andere weg terug gegaan. Tanden bijten want we waren echt aan het sterven van de dorst! Twas ondertussen al wat donker aan het worden en da maakt het allemaal nog mooier. Das echt gek dat sommige mensen dat elke dag soms zelfs 2 keer moeten doen om groenten enzo te halen. Ge zag dat etienne een kind van de boeren is, dieje wist daar alles van, kon perfect de weg wijzen tussen al die bomen enzo. Kben blij da we dat gedaan hebben! Toen we terug boven waren zijn we nog langs etienne zijn huisje gegaan. Ze leven altijd met de hele familie samen dus we hebben zijn moeder en nog wat familieleden ontmoet. Zo’n lieve mensen! We hebben zelfs ne zak vruchten meegekregen en van iemand anders nog bananen. Hij bood ons dan ook water aan ma khad wat schrik om ervan te drinken omdat ik niet weer erge darmproblemen wil maar twas ook wel onbeleefd om dan niet te drinken dus ja, een slokje is erin gegaan.. Voor we naar huis gingen zijn we nog snel langs de kleermaakster geweest omdat ze nog een kortere rok dan de vorige met de overschot van mijn stof gemaakt had en voor soren een hemd, beide mooi!
Dan thuisgekomen en kapot neergeploft in de zetel. Normaal zouden we nog uitgaan met abdul en zijn vrienden maar we hadden er niet zoveel zin meer in dus we hoopten dat hij niet zou bellen. Torn we ons eten aan het klaarmaken waren kregen we natuurlijk telefoon :) We zijn dan maar meegegaan omdat het ook nog wat voor zijn verjaardag was en waauw! Twas echt tof :) We zijn naar een dansding geweest ni zo ver van hier (tamawi ofzo). Ge komt binnen in een donker hok en iedereen staat daar op zijn afrikaans te dansen en ik dacht al aiaiaiai da ga hier niet goedkomen want als ik daartussen ga staan ga iedereen mij uitlachen.. Ma het ging vlotter dan verwacht :) We waren daar met 6 en de vrienden van abdul waren onze bodyguards haha! Dat meisje dat erbij was was echt heel lief en legde uit wa ge wel en ni mocht doen enzo. Ene jongen was ne danser, ma echt, da was iemand da zou moeten meedoen in videoclips! Zo goed!!!! Tegen half 12 begon het wat uit de hand te lopen omdat dieje ni wou dat andere mensen met ons begonnen te dansen.. Ik moest toen zelfs ergens tussen 2 beren gaan zitten omdat ze met glazen flessen begonnen te smijten. Toen zijn we naar huis gegaan want ik had schrik :) Buiten het laatste kwartier was het een toffe avond! Deze ochtend (zondag) hadden we met abdul afgesproken om naar zijn oom in de bergen te gaan om paard te rijden. We vroegen toen hoe het nog was afgelopen ’s nachts en alles was gelukkig nog in orde gekomen. Abdul had ons naar huis gedaan en toen hij terug gegaan was waren ze niet meer aant vechten. Dan zijn we via fundong naar zijn oom gereden met de brommer. Dieje woont echt fantastisch goed! In de bergen tussen allemaal velden die van hem zijn, vol paarden, koeien, geiten,.. Tis opmerkelijk dat de moslims het hier veel beter hebben dan de katholieken.. Ook in het ziekenhuis hebben moslims in het algemeen geen problemen om dingen te betalen. Toen we er waren hebben we eerst verse melk met thee in gedronken en dan is abdul paarden gaan ‘vangen’ die we konden gebruiken. Ondertussen hebben soren en ik wat met de kindjes gespeeld. Alle eigenlijk soren en ik heb gekeken want ik ben ni zo een voetbalster :) Dan hebben we ff paard gereden, khad natuurlijk weer schrik :) Da was de eerste keer in mijn leven dat ik op een paard zat en het was trouwens een reuzepaard! Abdul kon er trucjes mee doen :) Leuk om te zien. In de vroege namiddag zijn we terug naar huis gegaan omdat hij nog moest gaan voetballen. Toen we hier aankwamen waren de vroedvrouwen gearriveerd en hebben we kennis gemaakt enzo. Het zien er toffe meisjes uit J Nu is het bijna half 7 en om 7 uur moeten we gaan eten bij de zustertjes. Jutah en Jochen (duitse koppel dat hier in het begin was) hadden ons gezegd dat ze daar geen eten tekort komen dus ik zal men maag goed kunnen vullen :) En daarna ga ik in mijn bed kruipen want ik ben kapot! Twas een vermoeiend maar zalig weekend. Nu ga ik mij omkleden, perfecte gelegenheid om mijn kleed te dragen :)
Smakelijk!
xxxx

Foto’s zal ik straks na het werk op facebook zetten!

Update 2

Hoi iedereen!
Nog een s wat nieuw vanuit het te droge kameroen.
Kben nu ondertussen al 2 weken en 2 dagen bezig bij dr dabo en hihi dieje is zo grappig. Bji elk ding da ik zeg of zie op de echo zegt hij ‘wauw gij bent echt intellegent en zo goe da ge da allemaal weet en wauw..!’ haha ik vind da heel grappig :) Vooral omdat da gewoon de basis dingen zijn die iedereen weet maar dieje vindt dat gewoon kei goed da ik als vrouw geneeskunde studeer omda hijda helemaal niet gewoon is hihihi. Hij heeft mij ook al een paar keer proficiat gewenst da ik dokter ga worden :) Wat ook vreemd is, is dat ze mijn geschrift hier supermooi vinden, ne verpleger had al gevraagd of ik hem niet kon leren om zo te schrijven. Veel onder jullie gaan nu denken aiaiai want niemand kan mijn geschrift lezen tenzij ge daarin getraind bent of ik heel veel moeite doe.
Kheb ook weeral zotte dingen gezien waar ik soms echt ni goed van ben. Er lag hier een vrouw waarvan haar linkerborst helemaal ontstoken was, daar zat een groot abces in en die borst was 3 keer zo groot als ze zou moeten zijn.. Wa doen ze hier: wachten tot da erger wordt en de vrouw moet daar om de zoveel uur op drukken zoda da eruit zou komen. Na een paar dagen was er dus een gat in die haar borst, ma echt een gat.. Wij komen bij haar met de toer, Dabo drukt daar op, komt daar een straal etter met bloed uit da verschrikkelijk hard aant stinken was en oh man.. Dieje drukte en drukte daar maar op, die vrouw was aant kapot gaan van de pijn en dan zijn ze kwaad op haar omda die teveel roept en ni meewerkt. En dan sta ge daar van o jee, da doe ge toch ni!! En elke dag opnieuw.. Ik wou dak de toer toen ni moest meedoen want ik kon da gewoon ni meer aanzien.. Elke keer bleef daar maar etter uitkomen en bleef dieje daar maar in nijpen en brrrr. Opt einde was het zelfs zo erg da dieje zijne vinger daarin had gestoken!!!! Zijne hele vinger in die haar borst door da gat!!! Manneke lief.. Nu is ze naar huis en gelukkig want ik wou daar ni meer naar zien. Maar nu ligt er iemand anders met een keizesnede (operatie dit weekend) die onstoken is. En weer vant zelfde. Nijpen nijpen drukken tot alle etter eruit komt ppfff morgen moeten we dat nog eens doen en als da dan blijft ga Dabo donderdag de buik terug openmaken ma ik hoop echt voor die vrouw da da tegen morgen beter is!
Als patienten naar hier komen voor een operatie ofzo en die hebben geen geld, moeten ze gewoon terug vertrekken en terugkomen als ze geld gevonden hebben. Das echt erg want veel mensen hebben zelfs geen geld genoeg om labo testen te doen. Ik zou dat als arts niet kunnen zeggen, ‘sorry ik kan u pas helpen als ge geld heb’ maar anderzijds snap ik da ook wel want anders hebt ge uiteindelijk zelf geen geld meer als ge voor elke patient da gratis moet doen. Das echt moeilijk ze..
Vandaag hebben we weer een aspiratie gedaan. Ik wil da ni meer te vaak zien want kvind dat heel erg. Die vrouw was zwanger maar da kindje leefde ni meer dus da moest eruit. Maar niemand legt uit wa er dan ga gebeuren.. Die moest gewoon op de tafel gaan liggen en dan begint de dokter daaraan. Das echt me zone plastieken zuiger da ik nooit zou kunnen gebruiken.. En weer wordt de verpleger dan kwaad als die te hard beweegt omdat ze pijn heeft fzo. Das toch ne vreemde cultuur ze, ze roepen hier direct tegen elkaar en ze slagen elkaar ook kei snel. Toen het gedaan was, de baby was er dus uit kijkt niemand meer naar die vrouw. Dan moest die gewoon trug wandelen (!) naar de materniteit, zonder baby. Alles zonder uitleg, empathie, … Als ge al deze dingen meemaakt mogen wij echt ZOOO gelukkig zijn dat wij bij ons geboren zijn.
Als er mensen komen met infertiliteitsproblemen, moet ge echt een half uur doen over hoe de relatie in elkaar zit, hoeveel vrouwen de man heeft (veel mannen hebben hier meerdere vrouwen, soms zelfs 5), of ge veel op reis ga enzovoort. Vreemdgaan is hier heel normaal.. Wat ge hier allemaal te horen krijgt, da kunde u ni inbeelden :)
Volgende week mag ik mee helpen met de keizersnedes, nu is er int OK iemand bezig da aant leren is dus ik mag dieje zijn plek ni innemen. Ik moet geduld hebben J Als het een keizersnede is voor ne 2ling ga ik dan altijd mee om die babies aan te kleden enzo, dan doe ik toch iets nuttig :)
Zaterdag heb ik nog wat aan met stagewerk gewerkt, op een terras van een huis achter het ziekenhuis, echt te zalig. Zo’n mooi uitzicht, in een stoeltje, me wa wind m m m! Spijtig genoeg komen er deze zaterdag daar mensen in zitten dus dan ben ik men terras kwijt..
Zondag zijn we naar een meer gereden met de motor, DJEEZES! Nooit meer :) De slechtste ‘weg’ da ge u kunt inbeelden, ik heb mij in ne lange tijd ni meer zo uitgeput gevoeld als toen. En ik heb doodsangsten uitgestaan.. Da was over rosten met een helling waar ge van achterover valt, in zand, tussen struiken,… Ik heb kei vaak mijn ogen moeten dichtdoen omdak he tni meer aankon haha. Ik denk dat het Lake Njos ofzo was (ben de naam ff kwijt). Gisteren toen ik in het ziekenhuis zei da we daarheen geweest warern bekeken ze mij zo van wa bende gij zot ofzo :) Maja, ik had echt ni gedacht da da zo’n zware trip ging zijn. Het was wel supermooi allemaal, zo’n mooi landschap da da hier is.. echt waauw! Kheb er filmpjes van gemaakt dus dan zullen jullie het wel zien als ik terug thuis ben! Ben wel goed verbrand aan mijn rechterbeen en mijn gezicht (vooral mijn lippen bah) en had mij nochtans 1000 keer ingesmeerd met factor 50! In een anders weekend gaan we nog naar een ander meer, da dichterbij is :) Zondag avond ben ik heel vroeg gaan slapen en ben ik als ne blok in skaap gevallen, da deed echt goed!
Ondertussen hebben we nog steeds geen water, al van vorige maandag ni..En de tank is leeg dus ik weet ni of we de komende weken trug water gaan hebben :s Let’s pray for it! Zoals ze hier zeggen.. Alles sta in het teken van God, als een patiente zegt ‘danku dokter’ zegt hij ‘ge moet mij ni danken maar god, hij zorgt daar allemaal voor’ mmmmja :)
Vrijdag heb ik de film blood diamont gezien en toen had ik schrik. Stel u voor da ze hier ineens komen binnengevallen en iedereen vermoorden en bbbrrr. Das echt zot da da in deze tijd nog steeds gebeurt. En al die kindjes die meegenomen worden om te vechten.. Ik zeg het nog eens maar wij zijn echt gelukzakken da wij zo’n goei leven hebben met alles erop en eraan. Das goed da ge hier daarbij kunt stilstaan want thuis loopt ge uzelf voorbij en denkt ge gewoon ni na over wat wij allemaal hebben en wat wij allemaal kunnen. Wij gaan naar de winkel en kopen ons eten zonder daar moeite voor te doen of wij worden opgenomen in het ziekenhuis met een verzekering zonder ons daar al te veel zorgen om te maken. En ik kan nog 1000 dingen opsommen. Ik schaam mij hier soms zelfs da ik op mijn computer bezig ben omda ze hier daar alleen maar van kunnen dromen.. (Ik zit daar natuurlijk niet buiten mee fzo eh). Mm hierover kunt ge bezig blijven ma da ga ik nu ni doen want dan ben ik gefrustreerd :)
Kga water halen en mijn haar wassen!
Doeidoeii xxxx

hier zijn we nog eens

Hallo!

Hier nog eens wat verhaaltjes.
Ik heb de voorbije dagen (buiten zondag) hard gewerkt :) Dus zoveel interessants heb ik niet te vertrellen, buiten dat het er hier anders aan toe gaat als bij ons maar dat wisten jullie al hé. Ik heb al een paar keizersneden mee gevolgd, de volgende keer mocht ik assisteren zei de dokter. Soms stel ik me wat vragen bij de verdoving want het is al een paar keer geweest dat de vrouw begon te roepen en te bewegen :s Niemand reageert daar dan op dus ja.. We mogen blij zijn moet onze ziekenhuizen J Voor ze aan een operatie beginnen, moet eerst iedereen bidden. Ik heb ondertussen ook al veel aborties gezien, zowel spontane als ‘criminele’ zoals ze dat hier noemen. Als de matron dat te weten komt, stuurt ze die vouwen naar de gevangenis!! Dat ben ik gisteren te weten gekomen.. Dan gaat ze die vrouw persoonlijk naar de politie bellen. Da vind ik er wel over ze.. Zaterdag heb ik mee een aspiratie gedaan bij een vrouw die geprobeerd had om abortus te plegen met een mes en die was dan hier binnengekomen met een hele ontsteking enzo. De matron was dat dan te weten gekomen en was razend op de dokter :s Wat er nu met die vrouw gaat gebeuren weet ik niet.. Die loopt hier nog steeds rond dus ms dat ze wacht tot ze helemaal genezen is fzo, geen idee en ik durf dat ook ni te vragen :) Zondag heb ik wat aan mijn stagewerk gewerkt en het schiet tot nu toe goed op, ik hoop dak binnen 2 weken er klaar mee ben. Normaal ging ik mee met de motor rondrijden maar ik voelde me niet zo goed (nu ben ik nog altijd niet zoals het moet zijn) dus ik heb het uitgesteld naar volgende week. En ik wil dan een helm hebben want er is dit weekend een verpleger gestorven door een hersenbloeding nadat met zijn motor gevallen was en geen helm droeg.. Niemand doet dat hier, echt super gevaarlijk! Gisteren heb ik gewerkt tot 18u, terwijl het normale stop uur 14u is maar er zijn hier teveel vrouwen zwanger J En de dokter is gewoon ook ne heel trage werker.
Deze voormiddag hebben soren en ik verder gewerkt aan het onderzoek van de prof van leuven, we hebben al het bloed voor de te behandelen babytjes, we moeten enkel nog wat kindjes zoeken als controle maar dat geen we de komende weken doen als er een kindje op consultatie komt dus da komt wel in orde! Nu hopen dat de moeders die vitamineD ook elke dag aan hun kindjes geven :)
Deze ochtend hebben we afscheid genomen van het duitse koppel, die waren hier maar voor 2 weken. Echt spijtig want da was leuk om altijd samen te koken enzo.. Nu wachten op de vroedvrouwen!
Sinds gisteren is de watervoorraad hier op, wel vervelend want het is droog seizoen dus van de regen kunnen we he tniet halen en ze weten niet wnr er terug water gaat zijn.. Das nu dus met emmers water gaan halen en zo kattewasjes doen :)
Een van dees dagen, als ik op tijd gedaan heb met werken, ga ik ook eens kijken achter het ziekenhuis, daar heb je naart schijnt een fantastisch zicht over de bergen enzo, tis hier echt wel heel mooi!
Nu ben ik door want ik ga naar iemand die een rok gaat maken van de o zo mooie stof die ik gekocht heb! Kben is benieuwd!

Veel warme en stoffige groetjes!!

Valerie xxx

foto's

Het duurt hele lang voor ik hier foto's op kan zetten dus die staan op facebook aangezien da daar ietske sneller ga :)